Waarom weinig plannen en reizen goed samengaan

Je hebt het waarschijnlijk al in een aantal andere artikelen van me gelezen: ik ben bepaald geen planner. Thuis niet, op reis niet, nergens niet.

Plannen belemmeren me eerder dan dat ze me een fijn gevoel geven. Als ik allerlei dingen voor de toekomst vastleg, wordt het automatisch wat onrustiger in m’n hoofd.

Je kent ze vast wel, de mensen die hun ‘vrije’ weekenden al maanden vooruit hebben volgepland. Niets mis mee hoor, maar dit is niet aan mij besteed. Ik beslis liever per dag wat te gaan doen. Zoals ik al eerder zei, past leven in het moment beter bij me, al is dit thuis niet altijd even eenvoudig in verband met werk en dergelijke.

“Wat ga je over 2 weken doen?” Pff, ik zou het niet weten eerlijk gezegd. Vind je het erg als ik me daar nu even niet mee bezighoud?

Op m’n studie werkte ik ook  niet met schema’s of zo. Waar andere studenten hele weekplanningen hadden uitgewerkt voor tentamen-periodes, bekeek ik thuis wel welk vak ik ging doen en hoe ver ik per dag zou komen. Als ik voor mezelf maar wist dat ik de stof op tijd zou beheersen.

Voor m’n blog net zo. Ik beslis per dag of ik inspiratie heb om te schrijven en waarover ik schrijf. Het wekenlang vooruit-plannen van bijvoorbeeld Facebookberichten is ook echt niet mijn ding. Wat ik post, moet bij het moment van de dag passen. Dit kan soms ook niks zijn, dat is dan maar zo (al vind ik dit soms lastig).

En op reis? Als ik kijk welke gebeurtenissen me het meest bij zijn gebleven, dan zijn dit eigenlijk (bijna) altijd de spontane dingen die ik heb gedaan. Ik denk daarom dat backpacken iets is dat zo goed bij me past. Het staat voor mij gelijk aan het onbekende, avontuur en soms ook impulsief zijn.

Alles willen plannen, kan ervoor zorgen dat het lastig is om met onverwachte situaties om te gaan. In je ‘plan’ heb je hier immers geen rekening mee gehouden. Dit is -wat mij betreft- veel minder het geval als je een wat flexibelere mindset hebt, je niet te veel vastpint en dingen ‘gewoon laat gebeuren’. Oftewel ‘go with the flow’.

Nu ben je misschien iemand die binnenkort voor de eerste keer gaat backpacken en vraagt je wellicht af hoe ik mijn eerste reis heb aangepakt. Plande ik dan helemaal niet? Als ik eerlijk ben, is -naast inlezen- het enige wat ik aan planning heb gedaan het uitstippelen van een globale route.

Vervolgens ben ik vertrokken en zou ik het wel zien. Ik had nog niet eens een hostel geboekt voor de eerste nacht. Ik wist dat ik naar Khao San Road wilde, daar zou ik wel verder zien wat er op m’n pad kwam.

Ik krijg regelmatig mailtjes van lezers met de vraag: “Vind jij dat ik alle vluchten vooraf moet boeken, of kan ik dat net zo goed daar doen.” Je raadt m’n antwoord al: doe het lekker tijdens je reis.

Immers, hoe kun je nou weten of je Sumatra na een weekje gezien hebt en daarna naar Filipijnen wilt enzovoorts? Dit kun je het best lokaal beslissen, op dat moment weet je waar je behoefte aan hebt. Ook krijg je vaak tips van andere backpackers of locals, tips waar je zelf niet zo 1,2,3 aan hebt gedacht.

Begrijp me niet verkeerd hoor, het uitstippelen van een route is zeker aan te raden, maar sla er niet in door. Mijn ervaring is dat je veel beslissingen toch meestal op de plek zelf maakt. Ik wil je aanraden om nog niet alle puntjes op de i te zetten.

Hoe lekker is het als je niet weet hoe je dag eruit ziet en je er gewoon op uittrekt zonder specifiek doel?

Zo ben ik in Borneo aan de praat geraakt met een andere reiziger waarmee ik vervolgens een maand lang heb gereisd en in de ongerepte natuur van Kudat uitgekomen. Ook ben ik per toeval andere backpackers tegen het lijf gelopen die aan me vroegen of ik zin had om een jungletrekking te doen.

En zo heb ik nog tig voorbeelden. Dit soort dingen is niet te plannen. En gelukkig maar.

Eigenlijk kijk ik thuis, op een enkele geplande afspraak met vrienden na, nooit verder dan de dag zelf. Op reis is dit helemaal zo. Kortzichtig? Het is maar hoe je het bekijkt. Ik vind het in ieder geval heerlijk. Als ik ergens wil vertrekken, voel ik dat vanzelf. Vervolgens pak ik m’n spullen en ga ik verder naar het volgende avontuur.

Toegegeven, het loslaten van planningen zal niet voor iedereen even makkelijk zijn. We leven in een maatschappij waarin we worden opgevoed met schema’s, agenda’s bijhouden, het hebben van visie en dat soort zaken. Het geeft structuur, iets waar veel mensen bij gebaat zijn. Niks mis mee hoor, maar probeer het gewoon als je gaat backpacken. Wedden dat het bevalt 🙂 ?
 

Ben jij van nature een planner of juist helemaal niet?