11 handige tips voor backpacken in Myanmar

Heb je backpacken in Myanmar op de planning staan? Nu de deuren al jaren geopend zijn voor toeristen, is dit iets wat steeds populairder aan het worden is. Echter, je vindt er lang niet zoveel toeristen als in bijvoorbeeld Thailand of Vietnam. 

Zelf ben ik meerdere keren in Myanmar geweest. Ook in de tijd waarin je zelf je ongekreukte dollars mee moest nemen, om deze vervolgens in een schimmig straatje ergens achteraf te wisselen tegen de lokale kyat. In die periode waren er namelijk nog geen pinautomaten waar je als toerist terecht kon. Gelukkig is nu alles anders en is het reizen door Birma een stuk eenvoudiger geworden.

Je zult merken dat de locals blij zijn om toeristen te zien. Men lacht vriendelijk naar je of staart je vol bewondering aan. Of mensen kijken verlegen weg, praten met elkaar over je en giechelen vervolgens wat. Ik maakte dit laatst mee in Yangon en in Kalaw. Het zijn voor mij allemaal tekenen dat Myanmar nog heel erg puur is. Desondanks vind je er ook diverse plaatsen waar de puurheid er een beetje vanaf is. Waar men met andere woorden helemaal gewend is aan de toeristen. Denk aan Inle Lake en Bagan.

Lees even verder, want in dit artikel geef ik je 11 handige (en actuele) tips voor als je gaat rondreizen in Myanmar.

1. Vraag je visum online aan én print ‘m uit

Om Myanmar binnen te komen, heb je een visum nodig. Waar je dit voorheen via de ambassade moest regelen, kan dat nu eenvoudig online. De kosten zijn 50 dollar en je krijgt 28 dagen om het land te bezoeken. Je ontvangt de approval letter binnen 3 dagen in je e-mailbox, ik had ‘m zelfs al binnen 1 dag.

Zorg ervoor dat je diezelfde approval letter uitprint. Ikzelf had dit namelijk niet gedaan en dacht dat het voldoende was om ‘m op m’n telefoon te laten zien. Niet dus, ik kon op de luchthaven van Bangkok zelfs niet inchecken en moest de brief speciaal uitprinten in een nabijgelegen hotel.

Een uitreisticket is aan mij niet gevraagd, niet op de airport en niet bij binnenkomst in Myanmar. Voor de zekerheid had ik voorafgaand wel een nepticket gemaakt.

Gezien de grootte en het beperkt aantal dagen in Myanmar, is het handig om je route enigszins te plannen. Al moet ik dit ook weer niet overdrijven, persoonlijk heb ik namelijk gewoon te plaatse besloten wat te doen en waarheen te gaan.

2. Houd rekening met het seizoen

Ben je bekend met het klimaat in Myanmar? Grofweg is het zo dat het regenseizoen van mei tot en met begin oktober valt. Je moet hierbij denken aan (hevige) regenval met name in de middag- en avonduren.

In de maanden juni, juli en augustus valt er zo nu en dan een regenbui, al kan dit zeker een aangename verkoeler zijn. Daarbij is de natuur in die periode mooi groen. Dus ook in het regenseizoen kun je Myanmar overwegen.

In een plek als Bagan stelt het regenseizoen echter weinig voor, aangezien het in de zogeheten dry zone ligt. In plaats van continue regenval zal het hier eerder een fikse bui van een uur per dag zijn. Hetzelfde geldt voor Mandalay.

De beste reisperiode voor Myanmar is gemiddeld genomen november tot en met halverwege februari. Het ‘koude’ droogseizoen is dan gaande. De temperaturen liggen dan zo tussen de 20 en 30 graden Celsius. Weet wel dat de temperaturen in de berggebieden in de nacht het vriespunt kunnen bereiken. Denk hierbij aan Kalaw en het Inlemeer. Onlangs was ik er in februari, en ik moet zeggen dat ik het niet warmer had willen hebben. Het was vaak ontzettend heet en droog, al was het in Kalaw een stuk prettiger.

Maart en april vormen trouwens de twee warmste maanden van het jaar. Met name in de steden is het dan, wat mij betreft, veel te heet. Ook in Bagan krijg je dan te maken met temperaturen die boven de 40 graden Celsius uitkomen. Op sommige plekken in Myanmar lijkt het in deze maanden (maar ook februari) net een woestijn, het is er dan onwijs stoffig. Deze stoffige wegen zijn niet altijd even fijn om op te rijden.

3. Myanmar is niet het ideale land om reisgenoten te vinden

Houd er rekening mee dat Myanmar qua backpackvibe heel anders is dan Thailand, Indonesië, Vietnam enzovoort.

Je vindt in Myanmar simpelweg minder toeristen vergeleken met veel andere Zuidoost-Aziatische landen. Dit aantal stijgt wel, maar is nog altijd relatief beperkt te noemen. Om je een indruk te geven: ik was soms de enige reiziger als ik de (lokale) bus nam.

Verder is het me opgevallen dat het vooral stelletjes zijn die in Birma reizen. Tuurlijk heb ik ook soloreizigers gezien, maar deze hoeveelheid is niet te vergelijken met de landen die ik hiervoor al noemde.

Wel is het zo dat er meer en meer hostels komen in Myanmar. Voorheen was het misschien lastig om een dorm te vinden, vandaag de dag is dit een stuk eenvoudiger. Als je alleen reist en mensen wilt ontmoeten, is zo’n hostel dus de ideale uitkomst. Bovendien zijn ze doorgaans niet duurder dan omgerekend 10 euro. Yangon is de beste plek om andere backpackers te leren kennen, aangezien de meesten hun reis hier beginnen en omdat je er relatief veel hostels vindt.

Over accommodaties gesproken: in Myanmar is het ontbijt vaak bij je boeking inbegrepen. Bij een hostel zal dit doorgaans niet meer zijn dan toast met jam, maar in een aantal budgethotels heb ik superlekker gegeten. Denk aan croissantjes, brioches, bruin brood, omeletten en allerlei soorten fruit.

4. Ontwijk de onveilige gebieden

Myanmar in mijn beleving een veilig land. Echter, er zijn ook bepaalde gebieden waar je als reiziger beter niet naartoe gaat. Dit vanwege landmijnen en burgeroorlogen tussen boeddhisten en islamieten. Een overzicht van de actuele onveilige gebieden vind je hier.

Deze onveilige situatie is een van de belangrijkste redenen waarom de meeste toeristen in Myanmar ervoor kiezen om de geijkte plaatsen te bezoeken. Hier zal je jezelf geen moment onveilig voelen.

Wel zeg ik er meteen bij dat het ook in Myanmar mogelijk is om (veilig) buiten de gebaande paden te reizen. Praat met andere backpackers om ervaringen te horen of vraag advies in je ho(s)tel voor de actuele situatie. Een bestemming die echt de moeite waard is, is bijvoorbeeld Mrauk U. Let erop dat zulke bestemmingen vaak niet eenvoudig zijn om te bereiken. 1 tot 2 dagen reizen is geen uitzondering.

5. Diverse tips voor het reizen met de bus

De bus is zonder twijfel het transportmiddel wat je het meest zult gaan gebruiken tijdens je trip door Myanmar.

Wat ik je in ieder geval wil zeggen is dat er twee soorten bussen zijn: lokale en VIP. VIP is uiteraard wat luxer (en duurder), met als voornaamste voordeel de comfortabele stoelen en dat je deze lekker ver naar achteren kunt doen. Daarnaast heb je een USB-uitgang om je telefoon op te laden. Superfijn. In sommige bussen heb je zelfs een tv-schermpje in de stoel voor je.

Reis je in de nacht, dan raad ik je 100% aan om een VIP-bus te nemen. Echter, persoonlijk ben er geen fan van aangezien slapen in een bus niet mijn ding is. Daarom ben ik telkens overdag gegaan, in een lokale bus. Dit was prima, deze hebben bijvoorbeeld ook gewoon airco en stoppen regelmatig om wat te eten. Denk dus niet aan een of andere gare bus, het zijn namelijk veelal goede tourbussen.

Kies je voor een nachtbus, houd er dan rekening mee dat de wegen in Myanmar niet altijd perfect zijn. Hobbelig en soms onverhard. Het kan slapen een hele opgave maken. Ja, als je een nachtbus neemt dan bespaar je op accommodatie en je ‘wint’ tevens een dag reizen. Maar wat is dit waard als je de dag erna de hele dag op bed ligt te slapen?

Gezien de lange afstanden, adviseer ik om regelmatig een tussenstop in te lassen. Oftewel, put jezelf niet uit. Zo ben je van Hpa An naar Inle Lake al snel 14 uur onderweg. Zeer vermoeiend. Je kunt er daarom ook voor kiezen om een nachtje te slapen in (het saaie) Bago, en om de dag erna richting het gemoedelijke bergdorpje Kalaw te gaan. Vanuit Kalaw kun je vervolgens richting Inle Lake trekken. Ikzelf heb in ieder geval nooit langer dan 9 uur in de bus gezeten. En geloof me, zoveel uren zitten is lang genoeg.

Houd er verder rekening mee dat de busterminals lang niet altijd in het centrum liggen. In Yangon is het Aung Mingalar Highway Bus Station minimaal een uur reizen vanaf Downtown Yangon, daar waar de meeste reizigers verblijven. Ook in Bagan ligt het busstation een half uur vanaf New Bagan af. Het nadeel hiervan is dat je -behalve het langere reizen- een taxi zal moeten nemen.

Nog een extra tip: let op waar je je busticket koopt. In nagenoeg ieder ho(s)tel of guesthouse kun je dit doen, al rekenen sommige plekken (te) hoge commissies. Dit had ik bijvoorbeeld in Yangon, waar ik in plaats van 6.000 kyat 9.000 kyat moest betalen voor m’n ticket naar Hpa An. Toch 50% meer. In andere hotels heb ik weer meegemaakt dat ze je gewoon de eerlijke prijs geven. Vraag dus van tevoren wat de prijs op het busstation is en kijk vervolgens hoeveel commissie men rekent. 50% is logischerwijs te gortig.

Reizen met de trein

Op bepaalde trajecten kun je behalve met de bus tevens met de trein reizen. Reken hierbij wel op een veel langere reistijd, de treinen rijden namelijk verre van snel.

Maar als je op zoek bent naar een local experience, is dit wat je zoekt. Het is bovendien de goedkoopste manier van reizen. Behalve de standaardzitplaatsen, heb je ook de mogelijkheid om een bed in een slaapcabine te reserveren.

Vind jij reizen met de trein leuk? De 12 tot 15-uur durende rit van Mandalay naar Hsipaw staat bekend als een van de mooiere treinritten van het land. 

Reizen met het vliegtuig

Het is me opgevallen dat binnenlandse vluchten in Myanmar niet bepaald goedkoop zijn. Voor toeristen in ieder geval, want ik heb van meerdere locals gehoord dat de tickets voor buitenlanders duurder worden aangeboden dan voor locals.

Een vliegreis van een uurtje kost je -ongeacht wanneer je boekt- doorgaans al snel 90 euro, terwijl je voor een busreis misschien maar 5 tot 10 euro kwijt bent. In sommige situaties is het toch aan te raden om het vliegtuig te pakken, aangezien de afstanden soms simpelweg te groot zijn.

Bijvoorbeeld als je in Nyaung Shwe (Inle Lake) bent en je wilt je reis afsluiten met een weekje strand in Ngapali. Met de bus is dit ondoenbaar, terwijl je vanaf de nabijgelegen Heho Airport in een uurtje naar Thandwe (Ngapali) vliegt.

6. Een reisstekker meenemen is niet nodig

Je hebt geen speciale stekker nodig om je spullen in Myanmar te kunnen opladen. In iedere accommodatie waarin ik sliep, heb ik mijn Nederlandse stekker kunnen gebruiken.

7. Koop een simkaart van MPT

De wifi is op veel plekken in Myanmar nog altijd niet om over naar huis te schrijven, al heb ik in meerdere hotels prima kunnen streamen.

Ik raad je aan om een simkaart met data aan te schaffen. Zelf heb ik er een van MPT gekocht en ik had vrijwel overal bereik. Sowieso is het fijn om een simkaart met internet te hebben, voor de lange busreizen die je te wachten staan.

Je kunt zo’n simkaart bij aankomst op de luchthaven kopen, je betaalt dan iets meer dan wanneer je dit doet in een winkeltje ergens in de stad. De kosten zijn overigens verwaarloosbaar, ik betaalde omgerekend 1 euro voor de simkaart en 2 euro voor 3,5^e gigabyte.

8. Maak gebruik van Grab-taxi

Je hebt er misschien al eens van gehoord, de app Grab. In verschillende Aziatische landen kun je er gebruik van maken en ook in Myanmar. Lang niet overal trouwens, maar wel in bijvoorbeeld Yangon en Mandalay.

Het handige aan Grab is dat je direct een prijs te zien krijgt, wanneer je de opstap- en uitstap-locatie invoert. Je kunt direct boeken en hoeft zo niet meer te onderhandelen over de prijs.

Een andere reden om de app op je telefoon te zetten, is om een indruk te krijgen van de taxiprijzen. In Yangon heb ik ondervonden dat, indien je niet via Grab boekt maar wanneer je een taxichauffeur direct aanspreekt, het ritje ongeveer 20% goedkoper zou moeten zijn dan via Grab. Logisch, aangezien de taxichauffeurs een gedeelte commissie betalen aan Grab. Wil men je die lagere prijs niet geven, dan is de oplossing simpel: vraag het een andere taxichauffeur of boek voor een iets hogere prijs via Grab.

Zo merkte ik op de luchthaven van Yangon dat de taxiprijzen veel te hoog waren. Vervolgens toonde ik de Grab-prijs en ben ik voor een veel lager bedrag naar het centrum gereden.

9. Verwacht niet te veel van het eten

Myanmar scoort wat mij betreft niet hoog op het gebied van lekker eten. Kom je net uit Thailand of Indonesië waar het eten heerlijk is (ja toch?), dan zal je dit waarschijnlijk met me eens zijn. Echte smaak ontbreekt nogal eens.

Een positieve uitzondering is voor mij ‘mohinga’. Een lekker vissoepje met noodles, ei en verse kruiden, vaak koriander. Je krijgt het meestal bij het ontbijt. Verder vind ik tevens de groene thee-salade heerlijk. Het zijn twee typische Birmese gerechten.

Overigens zie je, in de toeristische plekken, steeds meer goede restaurants uit de grond worden gestampt. Zo heb ik in Bagan bij The Moon Restaurant een van de lekkerste pompoen-curry’s van m’n hele reis op.

10. Heb respect voor de lokale cultuur

Ieder land heeft z’n eigen gebruiken en gewoonten. Zo ook Myanmar. Het zal je niet ontgaan zijn dat dit een boeddhistisch land is. Het bezoeken van tempels is misschien zelfs wel de grootste reden waarom je naar Birma afreist.

Wil je een tempel bezoeken? Doe je schoenen dan uit, bedek je schouders en draag een lange broek. Indien je naar een plek als Bagan gaat, kun je beter slippers aandoen, omdat telkens je schoenen aan- en uittrekken niet erg comfortabel is, kan ik uit ervaring zeggen 😀 .

Zo had ik jaren terug bij m’n bezoek aan de Shwedagon Pagoda in Yangon geen lange broek maar een zwembroek aan. Onwetend als ik was. Als oplossing heb ik toen een soort van sarong gehuurd om mijn benen te bedekken en natuurlijk om respect te tonen naar de locals.

Andere boeddhistische opvattingen zijn onder andere: raak niet het hoofd van een volwassene aan, ga niet in het openbaar staan flikflooien met je geliefde en neem beter geen dingen aan met je linkerhand (rechts of beide tegelijkertijd mag wel).

Nu moet ik wel zeggen dat ook Myanmar mensen meer open minded zijn geworden, en dus lang niet alles meer zo strikt wordt nageleefd. Zo werd een korte broek die tot op m’n knieën viel in 2019 goedgekeurd, ik heb dit meerdere keren gevraagd.

Nog iets: je zult, zeker in de steden, merken dat locals (met name mannen) veel kauwende bewegingen maken en daarna op de grond spugen. Dit is omdat zij gebruikmaken van het goedje wat betel nut heet. Kijk hier niet vreemd of afkeurend naar, dit is nou eenmaal een lokaal iets. Na veelvuldig kauwen en rochelen wordt alles uitgespuugd en blijft een rode, bloederige gloed over in de mond. Met alle gevolgen van dien overigens, want het is zeer schadelijk voor de gezondheid.

11. Wissel je kyats voor je Myanmar verlaat

Toen m’n reis door Myanmar eindigde, had ik nog best wat kyats over. Ik wilde deze in Bangkok omwisselen voor Thaise baht, maar kwam er al snel achter dat dit vrij lastig was. Bij veel wisselkantoortjes wilden ze niet eens ruilen (“Te veel kreukels” of “We accepteren geen kyats”), en als dit al kon, bleek de koers belachelijk laag te zijn.

Dus, als je nog Birmese kyats over hebt, ruil deze dan in Myanmar voor je vertrekt. Hier kun je ze sowieso kwijt en de kans op een gunstigere wisselkoers is groter. Via deze website kun je altijd even de actuele koers checken om te zien of je een redelijk aanbod krijgt.

Heb jij nog tips?