De laatste tijd heb ik zo nu en dan berichtjes gehad van mensen die graag alleen op reis willen gaan, maar geen of weinig support van hun ouders krijgen.
“Wij vinden het niet verstandig als je alleen als meisje gaat backpacken”, “Je bent veel te jong om in je eentje de wereld in te gaan”, “Het is niet veilig”, “Wordt het niet eens tijd om serieus te worden?” en “Kun je niet beter gaan studeren of werken”, zijn vaak gemaakte opmerkingen die men te horen krijgt.
Tja, als je zelf zo enthousiast bent en je krijgt vervolgens weinig ondersteuning van de belangrijke personen in je leven, dan kan dat best een teleurstelling zijn. Je begint je wellicht af te vragen of je wel moet gaan reizen en helaas kan dat ertoe leiden dat jij je plannen uitstelt of misschien zelfs helemaal overboord gooit.
Zonde, want waarom zou je jouw droom niet kunnen waarmaken? Omdat anderen voor jou beslissen dat dit niet verstandig is? Natuurlijk zijn je ouders er om je raad te geven, maar hebben ze zelf al eens zo’n reis gemaakt?
Als het antwoord op deze vraag “Nee” is, leg de bal dan bij hen neer. Waarom denken zij dat het onverstandig zou zijn om te gaan backpacken? Ga het gesprek op een goede, positieve manier aan.
Weet je wat het is, als de eerste reactie niet positief is, heeft dat vaak voornamelijk met bezorgdheid te maken. Niet zozeer met feitenkennis of ervaringen.
Is het misschien zo dat ze vinden dat je geen ervaring hebt? Je zal hoe dan ook een keer moeten beginnen met ervaring op te doen, niet dan? Laat jouw komende reis daar nou de ideale mogelijkheid voor zijn!
Trouwens, wellicht heb je wel degelijk al enige ervaring.
Heb je als eens op jezelf gewoond, een buitenlandse studie gedaan of iets dergelijks? Hiermee heb je toch echt bewezen je in je eentje te kunnen redden.
Zijn je ouders wél positief als je samen met iemand anders gaat? Maak dan bespreekbaar waarom je alleen wilt gaan. Leg de nadruk op de voordelen, zoals onafhankelijkheid, ontwikkeling en uit je comfortzone komen. Geef ook aan dat er duizenden andere backpackers zijn om te leren kennen én, niet minder belangrijk, dat de grote meerderheid alleen reist.
Als ze het hebben over een gebrek aan planning, vertel dan meer over de globale aanpak van je reis, bijvoorbeeld een route, spaarplan of dingen die je ‘daar’ sowieso wilt doen. Toon aan dat je ermee bezig bent en dat je niet zomaar wat doet. Aan de andere kant: veel dingen van je trip vallen niet te plannen en gebeuren spontaan, en gelukkig maar.
Je kunt aangeven dat vertrouwen hebben ook een vorm van ‘houden van’ is. Laat zien dat je geloof in jezelf hebt en dat je geen onverantwoorde dingen doet. Toon verder enkele voorbeelden van andere mensen die (op jonge leeftijd) alleen zijn gaan backpacken.
Ja, natuurlijk is het zo dat er verhalen en programma’s zoals Break Free zijn waarin iemand is gaan backpacken maar nooit meer is teruggekeerd. Jouw veiligheid is, mede door dit soort droevige ervaringen, waarschijnlijk datgene waar men het meest bezorgd over is. Maar ja, er zijn helaas altijd minder leuke verhalen, dit zijn natuurlijk wel de uitzonderingen.
Trouwens, maak ook meteen duidelijk dat het niet zo is dat jullie helemaal geen contact meer hebben als je weg bent. Dit is namelijk iets waar mensen bang voor kunnen zijn, iemand volledig moeten loslaten.
Tegenwoordig kun je bijna overal gebruikmaken van Wi-Fi en is een Skype-gesprekje binnen 1 seconde geregeld. Een andere optie is om een familiegroep op Facebook aan te maken waarin je jouw laatste avonturen en ervaringen deelt. Of beter nog: laat de belangrijke personen in je leven weten dat ze altijd bij je langs kunnen komen. Hoe tof zou het zijn als je ouders jou na bijvoorbeeld een half jaar bezoeken?
Al met al gaat het erom dat jij er voor je gevoel klaar voor bent. Nadat jij écht hebt duidelijk gemaakt dat dit is wat je wilt, denk ik dat je ouders al een stuk positiever zijn dat in het begin.
En als dit niet zo is, dan is dat maar zo. Immers, waarom heb je goedkeuring van anderen nodig voor datgene wat jij wilt? Als je ‘oud genoeg’ bent, kun jij je eigen keuzes maken. Dat belangrijke personen in je leven jou steunen, is fijn, maar niet iets dat jouw uiteindelijke beslissing en geluk in de weg moet staan.
