Het is ruim 2 jaar geleden dat ik op het populaire Thaise eiland Koh Phi Phi Don was. Een, wat je bijna overal leest en ziet, spectaculair bounty-eiland waar je geweest moet zijn.
Voor mij geldt eerlijk gezegd het tegenovergestelde.
Want een idyllische plek is het wat mij betreft zeker niet. Verre van zelfs.
Het is er simpelweg véél te druk, alles lijkt om uitgaan te draaien, het is super-commercieel en de prijzen liggen een stuk hoger dan je in Thailand gewend bent.
Dit is in ieder geval hoe ik het ervaren heb.
Zeker omdat we -ik en mijn vriendin- van het relatief rustige Koh Lanta kwamen, voelde Koh Phi Phi eerder als een teleurstelling dan een droomplek. Ik wist dat het toeristisch zou zijn, maar zo erg?
Ongetwijfeld heeft de populariteit te maken met het gegeven dat de Hollywoodfilm The Beach uit 2000 -met Leonardo Di Caprio in de hoofdrol- hier in de omgeving opgenomen is. Misschien ook door de bekende foto’s van de boot in het kristalheldere water van Maya Bay.
Maar laat nou juist de charme van een eiland zijn dat ze authentiek en onaangetast is, ja toch? Dit is op Koh Phi Phi helemaal niet van toepassing. Een tropisch paradijs? Toen misschien, maar nu niet meer.
Bij aankomst in de haven wist ik eigenlijk al meteen dat dit niet mijn favoriete plek zou zijn, het was echt ontzettend druk. Ook zag ik gigantische schepen met Chinezen en de bekende spiegelreflexcamera’s aanmeren en lag het strand vol met bootjes.
En toen we accommodatie gingen zoeken, bleek al snel dat alles ongeveer 2 keer zo duur was als op Koh Lanta.
Om je een indruk te geven: ik sliep samen met m’n vriendin in een eenvoudige bungalow die rond de 1.500 Baht per nacht kostte. Reis je alleen? Verwacht dan niet dat je in het hoogseizoen een dorm (slaapzaal) voor minder dan 400 Baht voor een nachtje vindt.
Als je naar het bekende Maya Bay wilt -hier werd The Beach opgenomen-, dan zal je een boot moeten nemen naar het eilandje Koh Phi Phi Leh, wat een half uurtje varen is.
Het is een mooi strand, maar het grote nadeel is dat hier dagelijks (te) veel boten aanmeren, waardoor het superdruk wordt. Van ontspanning is in ieder geval geen sprake.
Deze drukte heeft ervoor gezorgd dat het ooit zo prachtige koraal hier voor een groot gedeelte vertrapt is, wat snorkelen minder spectaculair maakt dan het voorheen was. Wat dat betreft raad ik je eerder de Similan Islands aan.
Tip: je kunt een snorkeltour doen (1.500 Baht), maar beter is om met een groepje mensen een longtailboot (1.500 Baht) huren en vroeg in de ochtend gaan. Zo ben je de massa’s toeristen voor.
Waar op Koh Phi Phi Don verbleef ik? Rondom Tonsai Bay. Een leuk strandje om even gezien te hebben, maar meer ook niet.
Wederom is het overbevolkt met vaak jonge backpackers die hier hun roes uitslapen. Bovendien is de zee hier behoorlijk vervuild door olie van de vele boten die er rondvaren. Ik vind bijvoorbeeld Long Beach op Koh Lanta of de stranden van Koh Lipe veel meer hebben.
Lees ook: mijn tips voor eilandhoppen in Thailand.
Overdag en in de avonden gingen we het dorpje op zoek naar leuke eettentjes. Het wemelt er van de duikinstructeurs uit Australië die continu vragen of je je PADI wilt halen. Op zich niets mis mee, maar “nee” is “nee” en de prijzen waren -net als voor andere watersportactiviteiten- ronduit belachelijk als ik dit bijvoorbeeld vergelijk met Koh Tao.
We zijn één avondje uitgegaan. Het begon in de Reggae Bar waar, ondanks dat de naam anders doet vermoeden, een gigantische boksring staat. Locals maar ook (dronken) reizigers kunnen het hier tegen elkaar opnemen.
Vervolgens bestelden we enkele speciale buckets bij onder meer de Phi Phi Bucket Shop.
De straten stonden vol met uit emmers-drinkende-backpackers, het deed me een beetje denken aan de voorbereidingen voor de Full Moon Party op Koh Phangan en de zuipfestijnen in Vang Vieng.
Best gezellig hoor, maar ik had hier gewoon niet zo’n behoefte aan, misschien ook omdat ik met m’n vriendin was. Eén avondje oké, maar dat was het wel voor mij.
Helaas had ik door de alcoholmixjes (of misschien het eten?) een virusje opgelopen, waardoor ik de dag erna niets anders heb kunnen doen dan in bed liggen.
Mijn hoogtepunt van Koh Phi Phi was eerlijk gezegd het bezoeken van de food market, die iedere dag in Tonsai Village wordt gehouden. Hier komen locals hun inkopen doen en heb je wél een beetje het idee dat je iets authentieks van het eiland te zien.
We hadden het na 3 nachtjes op dit eiland wel gezien en besloten terug naar Krabi te gaan. Koh Phi Phi is voor mij in ieder geval geen plek waar ik snel terug zal keren.
Natuurlijk zijn er in de omgeving mooie gebieden, denk behalve Maya Bay ook aan bijvoorbeeld Bamboo Island. Ook kun je zelf naar de viewpoint wandelen om te genieten van een schitterend uitzicht. Maar het echte gevoel van avontuur zonder toeristen om je heen, ontbreekt wat mij betreft op en rond dit eiland.
Overigens, als jij een persoon bent die behoefte heeft aan drukte, veel uitgaansmogelijkheden en weinig rekening hoeft te houden met je budget, dan is het voor jou misschien wel de ideale bestemming. Ga het zelf ontdekken 🙂 .
Laat me hieronder zeker jouw mening over Koh Phi Phi weten. Ik ben benieuwd!
Haha: “Ik wist dat het toeristisch zou zijn, maar zo erg?” Exact dat gevoel hadden wij ook. Zijn er dus ook niet erg lang gebleven en gauw verder gegaan naar Ko Lanta… volgens mij is dat de betere volgorde 🙂
Inderdaad, al is het maar net waar je van houdt… Ik denk als je wat jonger bent en puur voor ‘zon, zee en drank’ komt, dat het zeker gaat bevallen. Het mooie is dat er zat eilanden in de buurt liggen waar je terechtkunt mocht je het wel gezien hebben.