Ben jij in een fase van je leven aanbeland waarin je iets anders wilt gaan doen dan wat anderen van jou verwachten? Vind je het lastig om niet aan deze verwachtingen te (kunnen) voldoen?
Waarom zou je een bestaan leiden waarvan je zelf ongelukkig wordt en enkel en alleen om anderen te pleasen? Dit is toch de omgedraaide wereld, het is toch jouw leven?
Onlangs kreeg ik een berichtje van een meisje, ze gaf aan dat ze haar baan wil beëindigen om te gaan reizen aangezien ze op d’r werk in een sleur is beland.
En je raadt het al…
Haar ouders en vrienden vinden dit niet verstandig en zeggen dat ze haar carrière vergooit.
Respect voor ieder zijn of haar mening, maar…
Uiteindelijk ben jij degene die beslist. Het is niet de bedoeling dat jij het leven leidt dat anderen willen en zelf ongelukkig wordt. Het wordt dan lijden in plaats van leiden. Doe wat jij wilt. Dromen zijn mogelijk als je geloof hebt.
Je kunt blijven wachten en je plannen steeds uitstellen totdat het op een geven moment te laat is om de stap nog te kunnen zetten? Wil je dat? Op wie ben je dan boos? Op jezelf of op de mensen om je heen?
Is het nodig om goedkeuring van andere personen te krijgen om te doen wat je voor ogen hebt?
Nee hoor. Ook al denk je dat misschien.
Natuurlijk is het fijn als belangrijke mensen achter jouw plan staan, maar als dit niet zo is, wees dan niet (te) terughoudend. Want nogmaals: het is jouw leven, maar ook jouw verantwoordelijkheid.
Jij bent degene die weet wat je hart je écht ingeeft. Volg je gevoel en ga datgene ervaren waar je behoefte aan hebt. Want met alleen denken worden dingen geen werkelijkheid.
Wacht je toch op goedkeuring van anderen?
Dan kun je lang wachten. Het is namelijk een beetje mens-eigen om het lastig te vinden ‘wat is’ te verruilen voor ‘het onbekende’. Niets mis mee hoor, maar daarom wel begrijpelijk dat (veel) omstanders niet enthousiast worden van wat jij wilt.
Stop met andermans mening jouw keuze te laten bepalen. Buiten dat het vermoeiend is, zorgt het er waarschijnlijk voor dat jij de knoop maar moeilijk in je voordeel kunt doorhakken.
Zodra je niet te veel waarde hecht aan wat anderen zeggen, zal je minder snel teleurgesteld zijn en minder beïnvloed worden. Zo kun je beter je eigen keuzes maken.
Denk je dat dit moment het ‘verkeerde moment’ is om de stap te zetten? Stop. Er is namelijk geen draaiboek voor dit soort situaties. Ook leeftijd is onbelangrijk, zo lang je leeft en gezond bent, kun je stappen zetten. Als jij wilt en de mogelijkheid hebt, dan is NU jouw moment.
Ben je gek om alles achter te laten? Nee hoor. Het zou eerder gek zijn als jij doorgaat met je huidige leventje waar je weinig aan vindt.
Ja oké, de uiteindelijke stap is zeker niet eenvoudig en het is makkelijker om door te gaan met wat je nu doet. Maar wat is belangrijker: moeite doen om je droom te realiseren of verdergaan met jezelf ongelukkig maken?
Ikzelf laat me in ieder geval niet (meer) voorschrijven hoe ik mijn leven invul. Zo ben ik gestopt met te doen ‘wat volgens de maatschappij’ als ‘succesvol’ wordt bestempeld. Ik dacht ook dat dit mijn ‘ideaalplaatje’ was. Nou, nu is dat wel anders.
Als ik lang haar wil hebben, dan doe ik dat. Wil ik niet ‘groeien’ maar stilstaan, dan is dat zo. Zonder planning leven? Heerlijk. Ik wil mezelf zijn en geen diplomatieke, vermoeiende ‘spelletjes’ hoeven spelen.
Ik heb ervoor gekozen om m’n intuïtie te volgen en mijn eigen dromen achterna te gaan. Gelukkig is het wel zo dat bijvoorbeeld mijn ouders me hier altijd vrij in hebben gelaten.
Als anderen mij begrijpen: mooi. Indien niet of het misschien zelfs vreemd vinden: so be it.
