8 dingen waar ik in 4 maanden reizen bewust(er) van ben geworden

Op dit moment ben ik bijna 4 maanden aan het reizen. Tijdens deze trip heb ik Thailand, Indonesië en Maleisië bezocht.

Ik heb al vele leuke dingen meegemaakt en speciale mensen leren kennen. Gek genoeg heb ik nog geen voedselvergiftiging opgelopen, toch best een bijzonderheid hier in Azië. Maar het belangrijkste is misschien nog wel dat ik kan doen en laten wat ik wil.

Gedurende dit avontuur zijn me verschillende zaken opgevallen of zijn er dingen gebeurd die me aan het denken hebben gezet. Het is soms best apart om te zien wat een reis je kan doen inzien, zeker als ik dat met mijn ‘bubbel’ thuis vergelijk.

Wat is het dat me zoal is opgevallen? Het volgende:

1. In het nu leven is nog niet altijd zo eenvoudig

Misschien vind je het een wat modieuze term ‘in het nu leven’. Dat kan ik begrijpen, aangezien steeds meer mensen het vandaag de dag roepen.

Maar backpacken is er voor mij toch wel een beetje mee verbonden. Vrij zijn van gedachtes in je hoofd en écht ervaren wat voor moois de wereld te bieden heeft. Dit kan ‘m bijvoorbeeld zitten in het binnen laten komen van de oprechte glimlach van een schattig kindje dat naar je zwaait en “hello mister” zegt. Zelf word ik daar altijd even erg blij van. Of het intens beleven van een zonsondergang.

Echter, ik ga hier niet zitten verkondigen dat ik helemaal zen door het leven ga. Ook tijdens het reizen is er zo nu en dan ruis in mijn hoofd. Stress over verplichtingen die ik mezelf onnodig opleg. Of eindeloos denken, bijvoorbeeld als ik ga slapen.

Gelukkig heb ik er een oplossing voor gevonden: The Power of Now. Dit boek geeft me rust voor het slapengaan en zorgt er tevens voor dat ik uitgeslapen wakker word. Misschien omdat ik dieper slaap, geen idee. Maar dat het me helpt, staat vast. Ook overdag, als ik merk dat mijn gedachtes beginnen te spelen, kan ik deze een halt toeroepen met wat ik geleerd heb.

Overigens moet ik denk ik niet in de illusie zijn dat continu in het nu leven mogelijk is. Maar het zo nu en dan ervaren, is al een verrijking op zich. Het huidige moment niet zien, is trouwens net zo goed een illusie.

2. Sommige mensen zorgen voor een oncomfortabel gevoel

Ken je dat wanneer iemand heel erg z’n best aan het doen is om maar leuk gevonden te worden? Overacting, druk zijn en vooral in het middelpunt proberen te staan. Het zijn doorgaans mensen waar ik in eerste instantie weinig mee kan.

Het komt op mij gewoonweg fake over. Bovendien vind ik het vermoeiend, aangezien zo iemand veelal de aandacht trekt en daarmee energie opslorpt. Hoe moet ik reageren op zoiets? Als ik lach voelt dat net zo goed fake. Negeren is ook niet echt aan me besteed. Onrustig word ik er wel van. Je hebt het idee wat te moeten zeggen, terwijl je geen idee hebt wat.

Zo was er op Karimunjawa een populaire local die aan de bovenstaande omschrijving voldoet. Ik zeg populair, omdat veel mensen hem blijkbaar geweldig vinden. Ik heb juist zoiets van: doe nou even normaal en laat zien wie je echt bent. Sloof je niet zo uit. Dan pas kan ik een ontspannen gesprek met je voeren, zonder me ongemakkelijk te voelen.

3. Het missen van belangrijke personen valt mee

Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk zou ik mensen als m’n ouders, zusje en enkele vrienden graag weer willen zien. Maar echt een gemis ervaar ik op dit moment niet. Dat is kan een goed teken zijn, misschien betekent het gewoon dat het goed met me gaat.

Bovendien heb ik regelmatig contact via bijvoorbeeld Skype, wat ervoor zorgt dat je op sommige momenten toch enigszins dichtbij elkaar staat.

Ik noem deze, omdat het voor velen van jullie waarschijnlijk een vraag is. Ga ik het thuisfront niet erg missen? Al met al valt dat voor mij dus mee, ondanks dat ik heel erg veel van de personen houd.

4. Heb je dromen, wees dan proactief

Ik heb het voor mezelf bewezen: reizen en tegelijkertijd een inkomen hebben dat voldoende is om je trip te bekostigen, is mogelijk. Maar dit is niet vanzelf gekomen, geloof me maar.

Het is iets waar ik zelf heel veel werk in heb gestoken. Ook heb ik mijn baan opgezegd en ben ik voor de volle 100% voor deze levensstijl gegaan. Dat heeft inmiddels z’n vruchten afgeworpen.

Soms zeggen mensen: “You’re so lucky you can live like this.” Ergens is dit ook zeker zo, maar het is niet komen aanwaaien.

Als je dromen hebt, is geloof belangrijk. Wanneer je gelooft, komt het harde werken vanzelf. Met wat discipline tenminste 🙂 .

Elke dag geniet ik ervan, dat dit allemaal mogelijk is. Daar ben ik erg dankbaar voor.

5. De verbondenheid met leeftijd is er niet

Als mensen vragen wat mijn leeftijd is en ik zeg 29, dan heb ik het idee dat er iets niet klopt. Ik voel me namelijk helemaal geen 29, eerder een jaar of 22, 23. Vroeger heb ik dit eerlijk gezegd nooit gehad, dus wat het is? Geen idee.

Ook is het zo dat ik van mensen om me heen hoor dat ze me rond de 23 schatten. Dat helpt er dan allemaal niet erg aan mee om je ouder te voelen.

Misschien is het zo dat hoe dichter bij de 30 je komt, hoe minder je jezelf verbonden voelt met je leeftijd? Of wellicht ben je als backpacker sneller jonger van geest, dat zou natuurlijk kunnen.

Verder zegt het me allemaal weinig, maar het is me tijdens deze reis wel opgevallen dat ik me jonger voel dan ik eigenlijk ben.

6. De ‘normale’ wereld lijkt verder weg dan ooit

Ik ben op dit moment in een fase aanbeland dat een normaal leventje een ver van m’n bed show geworden is. Daarmee bedoel ik een 9-tot-5-baan en huisje-boompje-beestje, verplichtingen aangaan en een druk sociaal leven. Ik schreef hier al eerder artikelen over, maar nu ik echt een switch heb gemaakt en op pad ben, kies ik bewust voor iets anders. En dat bevalt goed.

Ik denk heus wel eens na over het hebben van een kind. Dit lijkt me best wel leuk, maar voorlopig in ieder geval niet. Ik voel vanzelf wel wanneer het moment daar is. Terug naar een baan voor een werkgever, daarentegen, zie ik niet snel meer gebeuren.

Het leidt er voor mij wel toe dat ik me soms wat vervreemd voel van de mensen thuis. Vrienden die het gangbare pad bewandelen waar ik iets totaal anders doe en ik die er bijvoorbeeld van geniet om in m’n eentje door een onbekende stad te lopen.

Maar goed, het een of het ander is niet goed of fout. Het belangrijkste is dat we allemaal doen waar we ons goed bij voelen. Ik ben in ieder geval blij dat er heel wat mogelijkheden zijn.

7. Je krijgt inzicht in je eigen minder leuke gedrag

Ik merk aan mezelf dat ik me soms te snel irriteer. Gisteren bijvoorbeeld nog, toen ik wat ging eten na een dag reizen. Er waren 8 mensen voor me die geholpen moesten worden. Een voor een, aangezien er maar een klein pannetje was.

Ik kan dan diep-zuchtend reageren, terwijl ik even later denk: kappen nou. De man die aan het koken was, werkte zich uit de naad en had het zweet op z’n hele hoofd staan. Wie ben ik dan om me te ergeren?

Zoiets soortgelijks had ik afgelopen week in de bus van Kendal naar Semarang. Een maand eerder had ik deze al eens genomen en toen duurde het 35 minuten. Nu waren we al een uur onderweg en begon ik me ietwat te irriteren. Ook weer zoiets. Ik keek naar de chauffeur en de bijrijder die een smile op hun gezicht hadden. Zo kan het ook, dacht ik toen.

Dit soort gebeurtenissen maakt me ervan bewust dat ik zo nu en dan even gas terug moet nemen en me niet zo druk moet maken om niets. De mensen doen doorgaans namelijk allemaal hun best voor je.

8. Leven zonder doelen is niet doelloos

We groeien tegenwoordig op met het gegeven dat doelstellingen belangrijk zijn in het leven. Er kan ambitie uit blijken, maar bijvoorbeeld ook een hoop zelfkennis. Bovendien is er zo een manier om je te beoordelen, of minder lief gezegd: om je af te rekenen.

Niets mis mee hoor, maar wat als je geen doelen hebt? Is er dan iets mis met je?

Het klinkt misschien vreemd, maar ik heb geen mezelf geen enkel doel gesteld. Ik doe maar wat, en eerlijk gezegd geeft dit een hoop rust. Wanneer ik een ingeving krijg om iets te doen, ga ik ervoor. Hier gaat geen planning of visie aan vooraf. Dit kan gaan over een nieuwe bestemming, maar ook over bijvoorbeeld het schrijven van een artikel.

Het is denk ik een misvatting om te denken dat je leven zonder doelen of toekomstblik doelloos (of zinloos) is. Misschien is het juist knap als je jezelf weet te redden zonder bepaalde richtlijnen en gewoon datgene doet wat goed voelt. Daarbij, door jezelf vrij te laten, kun je een creatieve kant van jezelf tegenkomen waarvan je eerst helemaal geen weet had.